In Memoriam
από: ΣΤΕΡΤΣΟΣ Χαράλαμπος
«ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΟΥΤΣΟΥΡΗ.
Είναι κάτι βουτιές που παίρνεις μες τον κανονικό χρόνο που άντε να βγεις στην επιφάνεια. Ρουφήχτρες κανονικές οι μνήμες κι άντε να γυρίσεις πίσω να πας στις δουλειές σου. Είναι τότε που ο χρόνος παγώνει πάνω στις μέρες των σπουδών, των αγώνων, του έρωτα, της φιλίας. της χαράς.
Ο Χρήστος ήταν ένα παιδί που παρόλες τις δυσκολίες του τα κατάφερε. Πέρασε Πανεπιστήμιο, τελείωσε το μεταπτυχιακό του και πάντα ονειρευόταν τη συνέχεια στις σπουδές του και δούλευε γι αυτό. Η διατριβή με την οποία ήθελε να ασχοληθεί ήταν ο εθνικοσοσιαλισμός και οι μαύρες μέρες που πέρασε η Γερμανία κι ο υπόλοιπος κόσμος. Πολιτικός Επιστήμων γαρ. Πάντα ενδιαφερόταν για όλα. Δίψαγε για ζωή και για την πολιτική. Τρέχοντας να μαζέψω κάτι συνδρομές για το περιοδικό ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΥΓΕΙΑΣ (όπου δούλευα στα μεταφοιτητικά μου χρόνια) έμαθα ότι ο πατέρας του ήταν διάσημος επιστήμων παιδοχειρούργος στο ΠΑΙΔΩΝ. Δεν μας είχε μιλήσει ποτέ για τον πατέρα του.
Είχε ταχθεί κόντρα στους συντηρητικούς και τις επιλογές τους. Σοσιαλιστής από τα νεανικά του χρόνια αγωνιούσε για το Κίνημα στα πηγαδάκια, στις παρέες, στα αμφιθέατρα , στις συνελεύσεις. Κι όταν αργότερα έπιασε μια δουλειά πάλι για την πολιτική επιστήμη και την πολιτική έτρεχε. Οι μεγάλες του αγάπες!
Τον θυμάμαι με τα άρθρά του που μου έφερνε για τα ¨Παντειακά Νέα¨ την ¨ φοιτητική ΕΠΙκοινωνία¨ κι άλλα περιοδικά κατά καιρούς μπλέκαμε! Παρών στα συνέδρια , σε ημερίδες του Παντείου, σε ημερίδες του Γκαίτε και αλλού. Ο Πάνος Σαμούρης, ο Σωτήρης Παπαμιχαήλ, ο Κώστας Ράντης ήταν μερικοί από τους φίλους του που συμμεριζόταν και μοιραζόταν μαζί του τις ανησυχίες του σε ότι τον προβλημάτιζε. Η συμπαράστασή τους ήταν δεδομένη. Του άρεσε εκτός από την Πολιτική Επιστήμη, η Ιστορία, οι Διεθνείς Σπουδές. Ηταν δραστήριος παρόλα τα προβλήματα που τον συνόδευαν από τη γέννησή του. Ο Χρήστος ήταν δυνατός. Τα ξεπέρασε όλα! Πάντα πειραχτήρι με εξαιρετική αίσθηση χιούμορ. Πάντα νοιαζόταν για τους άλλους. Τον βάραινε η αίσθηση της ευθύνης . Ηθελε να κερδίσει τη ζωή και να την αλλάξει ταυτόχρονα. Πάντα ταγμένος στα οράματα του και την πολιτική. Ηταν αυτό που τον έτρεφε. Τον τελευταίο καιρό το τηλέφωνο δεν χτύπησε για να μάθει, να συζητήσει, να διηγηθεί, να μοιραστεί τα νέα του.
Χθες θα είχε την γιορτή του. Θα τα λέγαμε όπως τόσες και τόσες φορές. Τα πράγματα δύσκολα στο σπίτι. Γηροκομούσε την μητέρα του.
Ο Χρήστος έφυγε με ανακοπή την ώρα της δουλειάς του. Ο Χρήστος έφυγε……..
Εχε γεια αγαπημένε μου σύντροφε και φίλε Χρήστο Μουτζούρη. Δηλώνω συντετριμμένος από την απώλειά σου. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει.»
Post a comment